Gisteren was het zover! Ik vertrok om half 10 naar Weesp voor mijn 1e Universal body wrap. Ik werd vriendelijk ontvangen met een kopje thee en begeleid naar een sfeervolle ruimte met een rustgevend muziekje. Na even bijkomen en het invullen van de infokaart kon ik mij gaan uitkleden achter een kamerscherm. Dit was best confronterend want er hing ook nog een spiegel ;) Je mag wel je string aanhouden (beter gezegd, je moet een zo klein mogelijke onderbroek aan.) Hierna word je op 18 punten opgemeten, en deze plekken worden afgetekend met pen, zodat na de behandeling op dezelfde plekken wordt gemeten.
Na het opmeten word je ingepakt met de in klei gedrenkte doeken, die overigens lekker warm zijn. Het gaat best strak, maar zo heb je het beste resultaat. Van je enkels tot je nek word je ingepakt, en daarna krijg je een zilverkleurig 'ruimtepak' aan, zodat je niet afkoelt. En dan is het afwachten maar. Een uurtje mag je lekker zitten, lezen en kletsen. Je voeten worden in een handdoek ingepakt en je zit lekker comfortabel.
Een uurtje later word je weer helemaal 'ontwikkeld' en droog je jezelf af. Je hebt dan even de tijd om een schone onderbroek aan te trekken. En dan komt het leukste: het opmeten! Je zal het niet geloven maar in totaal was ik meer dan 60cm kwijt! En het is ook meteen te zien (en te voelen)! En bovendien is je huid gevoed en superzacht! Ik had voor de behandeling een paar plekjes met eczeem (knieholte, nek en elleboog) en deze waren na de wrap helemaal niet zo vurig en droog meer, en nu - een dag later - zijn ze zo goed als weg.
Je verliest overigens niets aan gewicht, en ook niet aan vocht. Het zijn afvalstoffen die je via je lymfen verliest, aan de lucht en in je urine. Het is belangrijk na de behandeling vet en suiker te vermijden, evenals koffie en thee (behalve groene thee). Water drinken is natuurlijk altijd belangrijk, maar hierna nog meer!
Ik heb nu al zin in de volgende behandeling, over een week!
Zouden jullie ooit zo'n behandeling doen?
Een tijdje geleden schreef ik dat ik deze zomer naar Sri Lanka ga. Supercool natuurlijk, maar ook spannend. Want het is nu precies een jaar geleden dat ik voor het laatst in bikini ben geweest... Vorig jaar kocht ik voor Curacao een prachtig zwarte Fantasie bikini, genaamd Montreal. Maar na 4 weken chloor, 8 uur zon per dag en 35 graden, is deze bikini helaas niet zo mooi meer. Hij kan heus nog wel, en is ook niet stuk ofzo, maar het nieuwe is er wel van af. Daarom werd het tijd voor en nieuwe, die ik ook heb laten zien in mijn youtubefilmpje. Mijn oog viel op een indigoblauwe, wederom van Freya dit keer.
Maar nu; durf ik het wel aan? Diep van binnen is er een stem die zegt: je bent mooi zoals je bent, wees trots op jezelf. Maar toch vind ik het lastig. En dan vooral lastig, om niet aan anderen te laten zien hoe lastig ik het vind. Daarom mijn noodplan. Ik las op meerdere blogs reviews van de Universal Body Wrap. Een speciale methode waarbij je in klei gedrenkte doeken wordt ingezwachteld (als een mummy ja), en die na een uur intrekken centimeters van je lijf doen vliegen. Klinkt geweldig, maar werk het ook? Ik waag het erop. Het is in ieder geval ontgiftend voor je lichaam en als je minder dan 15 cm verliest, hoef je de behandeling niet te betalen. Het proberen waard dus. Mijn eerste behandeling staat gepland voor 15 juni, de tweede voor 22 juni en de 3e en tevens laatste op 6 juli. Spannend!! Als ik mijn 1e behandeling gehad heb, doe ik verslag!
Op Curacao en in de hiernavolgende therapieen heb ik veel geleerd. Ik heb inzicht gekregen in de redenen waarom ik mij overat, en waardoor dit in stand werd gehouden. Doordat ik bepaalde gedachtes had, viel ik steeds in hetzelfde patroon van mij ongelukkig voelen-eten-mij nog meer ongelukkig voelen. Ik kwam als het ware in een vicieuze cirkel. Hieronder beschrijf ik deze gedachtes, dit helpt mij om het overzichtelijk te maken.
Het vormen van gedachtes gaat automatisch en onbewust. Maar bepaalde gedachten zijn niet-helpend, dat wil zeggen; ze geven je een slecht gevoel en leiden je tot verkeerde gedragskeuzes.
1. Negatief filteren. Je bent dan vooral gericht op negatieve details. Ik ben dik, lelijk, mislukt.
2. Alles-of-niets-denken. Dingen zijn of zwart, of wit. Niks ertussenin. Je moet perfect volmaakt zijn, anders ben je een mislukking. Een tussenweg is er niet, er is geen ruimte voor fouten. Ik heb net een koekje gegeten (of een sigaret gerookt), dus nu kan ik net zo goed het hele pak opmaken. Het is nu toch al verpest...
3. Overgeneraliseren. Je trekt een algemene conclusie op basis van 1 enkel voorval. Iemand die je kent, loopt je op straat voorbij: Hij vindt mij stom, hij is boos op mij. Iedereen is boos op mij.
4. Gedachtenlezen. Zonder het te zeggen, denk je zeker te weten wat mensen denken en waarom ze doen zoals ze doen. In het bijzonder weet je hoe mensen over jou denken. Iemand in de supermarkt kijkt naar me: Zij vindt dat ik te dik ben en dat ik te vette producten koop.
5. Rampdenken. Je rekent op rampen, je ziet ze zelfs al voor je. Je ziet of hoort een probleem en vraagt je meteen af: Stel dat... stel dat dat mij ook overkomt.
6. Overdrijven. Je overdrijft de mate of intensiteit van een probleem. Alles wat niet goed is, maak je veel groter.
7. Personaliseren. Je gaat ervan uit dat alles wat mensen doen of zeggen, een reactie is op jou. Je hoort mensen praten, maar je kan niet verstaan waarover en denkt meteen: Ze hebben het over mij.
8. Zou-moeten. Je hebt een reeks van strenge regels waaraan je zou moeten voldoen. Je voelt je schuldig als je die regels overtreedt. Ik moet slank zijn, carriere maken, een goede partner zijn.
9. Emotioneel redeneren. Ik voel dus ik ben. Je neemt je gevoelens als bewijs voor de juistheid van een bepaalde gedachte. Ik voel me dom, dus ik ben dom.
10.Rationalisering. Je zoekt excuses om te vervallen in probleemgedrag. Ik ben moe, dus ik mag wel een extra koekje/sigaretje.
Het inzicht in deze niet-helpende gedachtenpatronen heeft mij heel erg geholpen om hieraan te werken. Zelf paste ik de nummers 3, 4, 8 en 10 nogal vaak toe. Inmiddels is dat alleen nog maar nummer 10... Maar ik denk dat iedereen dat wel eens doet.
Welke gedachtes hebben jullie wel eens?
xxLisa
Oh wat wou ik toch graag dat het al zomer was.... Of in ieder geval wat beter weer dan nu... Maar gelukkig heb ik in mijn werk een zomervakantie van 6 volle weken, en daarvan ga ik er maar liefst 3,5 lekker weg! Jaja, na mijn Curacao-avontuur van vorig jaar, ga ik dit keer NOG langer vliegen! Alleen nu niet naar een tropische kliniek, maar naar prachtige hotels in de jungle van Sri Lanka. Samen met een vriendin ga ik met een groepsreis mee. We trekken eerst 18 dagen door heel Sri Lanka, waarna we nog 6 dagen hebben om bij te komen op het strand.
Bij een nieuw zomeravontuur hoort natuurlijk ook nieuwe zomerkleding! En aangezien het in Sri Lanka het hele jaar door prachtig weer is met temperaturen tussen de 28 en 32 graden, had ik behoefte aan luchtige kleren. Dus vriendinnetje gebeld, en op naar Utrecht voor een goede shopsessie!
Allereerst naar de H&M, waar ik meteen een Sri Lanka-proof topje scoorde, met olifantenprint! Hoe cool is dat? Ik ga namelijk ook een bezoek brengen aan een olifantenweeshuis.
Ook een kanariegele ananasjurk vond ik bij H&M, voor 10 euro.
Bij de Sting kocht ik een neonroze wijde, en iets korte, top, met zomerse print, wederom voor 10 euro.
Ook een groen hemdje mocht niet ontbreken.
Een paar dagen eerder was ik bij de Primark in Almere geweest waar ik twee leuke hemdjes kocht. Een neonroze, en een witte met neon tie dye batik. Respectievelijk 5 en 8 euro.
Ik was al een tijdje op zoek naar een leuke ring. Nu vond ik er een bij de Primark, voor 1,50!
Als laatste nog even naar de C&A, waar ik weer zo'n leuke Sri Lankaanse top vond! Voor 12 euro.
Wat vinden jullie van de kleren?
xxLisa
Je herkent het vast wel: andere mensen uit je omgeving die ongevraagd goedbedoelde adviezen aan je geven. Natuurlijk doen ze dat omdat ze van je houden, maar je kunt er zelf behoorlijk gefrustreerd door raken. Ik heb voor mijzelf zo'n lijstje gemaakt met "niet-helpende opmerkingen van anderen". Bij mij slaan die allemaal op mijn overgewicht, maar je zou dit voor elk 'probleem' kunnen aanpassen, zoals roken, drinken, te veel uitgaan, stoppen met je studie etc.
Niet-helpende opmerkingen van anderen
- Zou je dat nou wel doen? Zoooo irritant als iemand dat zegt.... Ik neem bijvoorbeeld een koekje en dan krijg ik die opmerking naar m'n hoofd. Wat denken mensen nou dat ik terug zal zeggen? Oh nee je hebt gelijk, ik doe het toch maar niet.? Ik maak mijn eigen beslissingen!
- Ik maak me zorgen om je. Ja en? Wat kan ik daarmee? Ik worstel al zo ontzettend met mijn probleem, nu moet ik ook nog jouw zorgen erbij nemen?
- Als je ... (afvalt, stopt met roken/drinken etc) dan zal alles beter gaan! Is dat zo? Aan dit soort problemen ligt altijd een psychische oorzaak aan ten grondslag. Als die niet erkend wordt en al dan niet met hulp wordt verwerkt, zal het probleem terugkeren. De reden van het probleem achterhalen is dus zeer belangrijk.
- Mijn buurvrouw/vriend/nichtje etc die is toch zoveel afgevallen met het soepdieet. Als mensen dit tegen je zeggen bedoelen ze eigenlijk: Je moet het soepdieet doen, dan val je af. Maar dat zeg je natuurlijk niet, daarom verpakken ze het als een soort anekdote. Uiteraard zonder te vragen of je wel een dieet wilt doen.
- In jou bijzijn praten over: dik zijn, dun zijn of afvallen. Kortom praten over je probleem. Wat ik nog erger vind: Mensen die geen of maar 5 kilo overgewicht hebben, die dan zeggen: oh ik moet wel oppassen hoor want ik voel dat ik aangekomen ben, ik heb zoveel gegeten. Natuurlijk net op het moment dat jij een bonbon van de schaal wilt pakken... Mensen snappen niet hoe kwetsend dit kan zijn.
Helpende opmerkingen van anderen
Dit zijn allemaal voorbeelden van niet-helpende opmerkingen. Maar wat is dan wel helpend? Dat verschilt per persoon natuurlijk, maar ik vind onderstaande opmerkingen altijd heel fijn.
- Kan ik je ergens bij helpen (ten aanzien van je probleem). Fijn! Ik zoek nog iemand die samen met mij wil sporten, koken, boodschappen doen etc.
- Als je erover praten wilt... Op die manier wordt de keuze bij jou gelaten. Je zal de ene dag (en afhankelijk van de persoon) wel willen praten over je probleem, en de andere liever niet.
- Je kunt me altijd bellen als je het moeilijk hebt. Als ik me rot voel kan ik iemand bellen, die weet wat mijn probleem is, en die mij steunt in moeilijke tijden.
Herkennen jullie je in deze voorbeelden?
xxLisa
Hi!
Ik ben gek op kleding oppimpen, dus zullen jullie regelmatig een DIY op mijn blog vinden. Deze keer ga ik Vans (namaak van de Action) met studs beplakken, dmv een Hotfix applicator. De tool en de doosjes studs zijn allen te koop bij de Action.
De applicator kost 6.99 en heeft meegeleverd opzetstukjes in verschillende groottes die je met een schroefdraad in de tool kunt draaien. Hij werkt op netstroom en heeft aan/uit schakelaar een een controlelampje. De tool wordt binnen 1 minuut 300 graden dus voorzichtigheid is geboden! Er zit een metalen standaardje bij waar je de tool op kunt laten rusten, en een zakje met ienieminie steentjes in allerlei kleuren.
De doosjes studs kosten 1,59 p stuk en bevatten veeel verschillende soorten, zoals hartjes, sterretjes, driehoeken, vierkanten, cirkels en in allerhande formaten. De verkrijgbare kleuren zijn zilver, goud en rose en zitten assorti in het doosje. Het doosje open dmv een draaibare deksel zodat de opening verplaats over het gewenste vakje, je kunt de studs er dan uitpakken of uitschudden.
Als je de studs op het gewenste oppervlak hebt gelegd, textiel, leer of papier, druk je hem met de hete Hotfix applicator ongeveer 5 seconden aan. Je ziet de lijm dan vloeibaar worden en binnen enkele seconden plakt de stud aan de ondergrond.
Ik vind de applicator heel fijn werken, vooral het grote platte opzetstuk. Het metaal geleidt zo goed dat de studs supersnel vast komen te zitten. Het is natuurlijk wel even een priegelwerkje, zeker als je grotere oppervlakten wil bestudden (is dat eigenlijk een woord?) maar het resultaat mag er zijn!
Wat vinden jullie van studs op kleding en schoenen?
xLisa
Lieve lezers,
Zoals sommigen van jullie al weten heb ik als sinds mijn 15e problemen met eten. Ik heb toen langzamerhand een eetstoornis ontwikkeld. Artsen noemen het Binge Eating Disorder, oftewel BED. Hoewel ik daar veel kenmerken van heb, kloppen anderen dingen weer niet. Overeten deed ik, zoveel dat ik er bijna ziek van werd. Ik at altijd snel en zonder dat anderen dat merkten. Minstens 2x per week had ik zo'n vreetbui. Ook al had ik geen honger, ik at alles wat ik in huis had. Maar depressief of zwaar ongelukkig ben ik nooit geweest. Ik heb altijd van mezelf gehouden en moeite genomen om er leuk uit te zien. En dat is nou weer geen kenmerk van BED. Daarom noemen ze, wat ik heb, een eetstoornis NAO (niet anders omschreven).
Jarenlang heb ik dit niet eens geweten en dacht ik dat ik 'gewoon' van lekker eten hield. Ik snoepte wel eens, maar dan meteen ook heel veel. Het was alsof ik gewoon geen rem meer had. Ik proefte op den duur de smaak van het eten helemaal niet meer. Ik at omdat ik MOEST eten, zoals ieder mens MOET ademen om te blijven leven. Dat gevoel had ik tijdens zo'n vreetbui. Natuurlijk waren er ook wel eens periodes dat ik weer vreselijk aan de lijn deed, en dan viel ik weer ontzettend af. Ik heb geschommeld tussen kleding maat 38 en 48!
De reden dat ik mij zo overat, was voor mij en mijn omgeving heel lang niet duidelijk. Wel zag ik in dat het te maken had met mijn stemming. Was ik verdrietig of boos, dan bood eten troost. Maar was ik blij en gelukkig dan was eten mijn vriend. En had ik iets nuttigs of goeds gedaan, dan was eten mijn beloning.
Toen ik na de middelbare school naar de PABO ging, kwam ik op een wat meer stabiel gewicht. Met kledingmaat 42 kon niemand bedenken dat ik eetproblemen had. Maar toch ging het rond mijn 21e weer mis. Ik rondde mijn opleiding af, ging op mezelf wonen en kreeg mijn eerste baan in het onderwijs. Door de stress van mijn werk en de veranderde situatie thuis kwam ik in korte tijd veel kilo's aan. Ik had meerdere malen per week eetbuien en was in mijn werk erg ongelukkig. Ik wisselde van baan en dat hielp gelukkig. Ik voelde mij veel beter op mijn nieuwe werkplek, maar het was inmiddels zo uit de hand gelopen met de aangekomen kilo's dat ik dit niet meer zelf kon oplossen. Het overeten had zo een grote plek ingenomen in mijn dagelijks leven dat ik hier niet meer zelfstandig tegenin kon gaan.
In het voorjaar van 2012 heb ik daarom hulp gezocht. Ik kon het niet meer alleen. Na veel geregel en rondbellen kon uiteindelijk in de zomer van 2012 vier weken opgenomen worden in een kliniek voor verslavingszorg op Curacao. Ik leerde daar door middel van cognitieve gedragstherapie waarom ik eetbuien had, en hoe ik kan leven zonder. Ik kreeg inzicht in mijn valkuilen en zette een anti-terugvalplan op, inclusief eetschema, voor mijn terugkomst in NL. Eenmaal thuis veranderde ik de opstelling van mijn meubels, om oude gewoontes te doorbreken. Ik sprak af om niet meer op de bank of in bed te eten en haal nooit meerr in huis dan wat ikzelf op kan eten. Komt er bezoek? Zij moeten zelf wat meenemen, en wat over is mee terugnemen. Op de koelkast staat geschreven: Eten is maar eten, geen troost geen beloning! Ik mag alles eten, maar wat ik eet kies ik zelf! Klinkt misschien hard, maar zo werkt het nu eenmaal voor mij.
Mijn leven is na Curacao in vele opzichten veranderd. Ik zorg veel beter voor mezelf, voel me fitter en heb meer energie. Ook al ben ik nog steeds niet op mijn streefgewicht, en heb ik me er bij neergelegd dat ik nooit echt slank zal worden, ben ik blij met wie ik ben. Ik ben trots op mezelf, ik mag er zijn. Dat wil ik andere meiden met overgewicht, ondergewicht, eetproblemen of andere verslavingen laten zien. Dat is ook de voornaamste reden dat ik deze blog ben begonnen.
xxLisa
Na het opmeten word je ingepakt met de in klei gedrenkte doeken, die overigens lekker warm zijn. Het gaat best strak, maar zo heb je het beste resultaat. Van je enkels tot je nek word je ingepakt, en daarna krijg je een zilverkleurig 'ruimtepak' aan, zodat je niet afkoelt. En dan is het afwachten maar. Een uurtje mag je lekker zitten, lezen en kletsen. Je voeten worden in een handdoek ingepakt en je zit lekker comfortabel. 
